Cześć, tu Miki! 😀
Urodziłem się z dodatkowym, trzecim chromosomem 21. pary, czyli pewnie znanym wszystkim Zespołem Downa. Ze względu na moją wyjątkowość, bardzo często odwiedzam specjalistów, uczęszczam na rehabilitację. Cieszę się każdą chwilą spędzoną z rodzicami i moim kochanym rodzeństwem. Troszczą się o mnie ogromnie, ale wiem, że potrzebne jest nam wsparcie. Proszę Was, pomóżcie nam w mojej walce o sprawność. Sami nie damy rady. Koszty leczenia przekraczają możliwości finansowe mojego taty, który pracuje ile sił, aby zapewnić nam dobre dzieciństwo. Mama musi opiekować się całą naszą, radosną czwórką. Proszę, uśmiechnij się do mnie i przekaż datek!

Cześć, z tej strony Dawid! Od jakiegoś czasu walczę z nowotworem rdzenia kręgowego. Zmagam się również z niedowładem kończyn dolnych, który spowodowała operacja na rdzeniu kręgowym. Tak, obecnie poruszam się na wózku inwalidzkim, ale mam nadzieję, że dzięki intensywnej rehabilitacji stanę jeszcze na nogach! Wierzę w to bardzo mocno, tak samo jak w Wasze dobre serca. Proszę o pomoc, potrzebuję Waszego wsparcia! Pomóżcie mi i mojej rodzinie w naszej walce o moją sprawność!

Cześć, jestem Kacperek. Urodziłem się z wrodzoną wadą nóżki – stopą końsko-szpotawą. Od pierwszych dni mojego życia wytrwale ćwiczę, aby kiedyś postawić pierwszy krok. Wraz ze wzrostem pojawiły się kolejne komplikacje – asymetria ułożeniowa, osłabienie napięcia mięśniowego, skolioza dwułukowa rotacyjna. Nic z tego nie rozumiem, jestem jeszcze taki malutki, ale walczę! Bardzo się złoszczę, gdy mamusia zabiera mnie na rehabilitację, bo przecież nikt  mnie nie rozumie… Podczas moich długich i częstych ćwiczeń w domku często płaczemy z mamą, jednak nie poddaję się. Wierzę, że stanę na własnych nóżkach i będę mógł biegać, jak szalony. Wizyty lekarskie oraz rehabilitacje są bardzo kosztowne, dlatego chciałem Was poprosić o pomoc. Będę ogromnie wdzięczny!

Witajcie, proszę Was o wsparcie mojej rehabilitacji. Tak bardzo wierzę, że kiedyś będę świetnie porozumiewał się Wami… Teraz walczę o każde słowo, o normalne funkcjonowanie. Dlaczego? Zmagam się z Zespołem Dante-Walkera, czyli złożoną wadą rozwojową ośrodka nerwowego. Wszyscy powtarzają, że stałe ćwiczenia są moim jedynym ratunkiem. Więc ćwiczę, nie poddaje się. Często słyszę, że mam humorki. Pewnie tak jest, ale to nie jest zależne ode mnie. Tak bardzo jestem wdzięczny, że moja rodzina jest zawsze przy mnie i znosi moje nastroje. A Ty, pomożesz mi w mojej walce?

Witajcie, choruję na bardzo rzadką, nieuleczalną chorobę genetyczną – hiperglicynemię nieketotyczą, w wyniku której praktycznie cały czas śpię. Efektem hiperglicynemii jest również padaczka lekooporna i niedowład 4-kończynowy. Nie dźwigam główki, nie gaworzę, mam problem z wyrażaniem emocji… Nie potrafię się uśmiechać.  Nie płaczę, gdy mnie coś boli.  Na szczęście mam kochających rodziców, siostry i braciszka, z którymi złapałem kontakt, na swój sposób.  Proszę, pomóżcie w mojej walce o sprawność, o pierwszy uśmiech, pierwsze słowo.

Witajcie! Mam na imię Michałek, rodzina pieszczotliwie nazywa mnie – Misiem. Mam cudownych rodziców i młodszą siostrzyczkę Zosię. Jestem wesołym, pogodnym chłopcem, choć czasem bywam uparciuszkiem. Moje problemy zaczęły się gdy skończyłem 2 lata… Brak mowy, liczne wizyty i lekarzy, w końcu diagnoza – autyzm. Nie czuje strachu. W mojej głowie roi się niezliczona ilość myśli. Nie potrafię bawić się z dziećmi. Czasami się złoszczę i nie panuje nad swoim zachowaniem. Niekiedy krzyczę i płacze bez powodu. Nie rozumiem dlaczego ktoś się do mnie uśmiecha. Trudno mi patrzeć komuś w oczy. Nie lubię gdy coś zmienia się w moim otoczeniu. Chciałbym wyrosnąć na sprawnego, zdrowego chłopca, który może spełniać swoje marzenia i cieszyć się życiem. Czy pomożesz mi w tym…?