Cześć! Jako niemowlę przeszedłem bardzo ciężką operację wrodzonej wady serca. Przez pewien czas wszystko było dobrze, jednak w wieku 16 lat znów pojawiły się komplikacje i musiałam przejść kolejną operację serca. Na szczęście zabieg przebiegł pomyślnie. Dostałem od losu tak naprawdę drugie życie, a nawet można powiedzieć, że trzecie. Obecnie jestem pod stałą opieką lekarzy. Stale muszę kontrolować stan swojego zdrowia, co wiąże się z dużymi wydatkami. Proszę o pomoc! Z całego serca dziękuję za każdy grosz i wsparcie mojego leczenia!

Hej! Jestem Małgosia. Urodziłam się z chorym serduszkiem, a na dodatek mam kilka innych chorób, których nazw nie umiem wymienić. Abym mogła żyć, trzeba było moje serduszko operować. Niestety na resztę moich chorób lekarze nie znają jeszcze sposobu. Muszę często chodzić do neurologa i uczestniczyć w trudnych zajęciach rehabilitacyjnych. To nadzieja na to, aby kiedyś było ze mną lepiej. Mam kłopoty z mówieniem i uczeniem się wszystkiego, co powinnam dawno umieć. Mama i reszta rodziny bardzo mnie kochają, chciałabym dla nich nauczyć się jak najwięcej. Pomożesz mi?

Witam! Mam na imię Grzegorz i pewnie mam już za sobą połowę życia. Drugiej połowy nie chcę jednak poddać bez walki, choć przyszło mi stoczyć pojedynek z groźnym przeciwnikiem. Choruję na stwardnienie rozsiane. Walczę z chorobą już ćwierć wieku, ale nie poddaję się, bo mam dla kogo żyć. Dla kochanej rodziny. Dla czwórki dzieci i dla wnuków. Choroba posadziła mnie na wózku inwalidzkim, ale to jeszcze nie jest koniec potyczki. Wierzę, że dzięki postępom medycyny i dzięki pomocy życzliwych ludzi zwyciężę. Chcesz dołączyć do drużyny życzliwych? Pięknie zapraszam!

Hej! To ja, Bartek! Od pierwszego dnia życia musiałem walczyć. Najpierw walczyłem o to, żeby żyć, bo urodziłem się bardzo chory. Teraz walczę o to, abym kiedyś mógł chodzić, biegać, jeździć na rowerze. Taki już ze mnie mały wojownik.
Mam wadę kręgosłupa, która powoduje, że moje nogi nie chcą być mi posłuszne. Mam też kilka zalet. Lubię pomagać, lubię się uczyć, lubię muzykę, nawet lubię ćwiczyć z rehabilitantami, bo wiem, że to bardzo ważne. Jeśli będę wytrwały, mam szansę kiedyś pójść na własnych nogach na spacer. Bardzo chciałbym. Pomożesz?

Mam na imię Rafał i czekam na cud. W 2011 roku spadając z dużej wysokości złamałem kręgosłup u podstawy czaszki. To oznacza, że żyję w więzieniu własnego ciała. Nie mogę chodzić. Nie umiem nawet unieść rąk, aby uściskać rodziców, którzy poświęcili się opiece nade mną. Mam jednak też duży sukces: umiem już oddychać bez respiratora. Wspomniałem, że czekam na cud. Tym cudem jest pomoc dobrych ludzi. Dzięki niej mogę korzystać z codziennej rehabilitacji i cierpliwie, po męsku dźwigać krzyż niepełnosprawności, aż medycyna znajdzie sposób na to, aby postawić mnie na nogi. Pomożesz?

Mam na imię Zuzia. Uważam, że nie ma barier, których nie da się pokonać i że wszystko jest możliwe, jeśli naprawdę chcemy to osiągnąć. Od urodzenia choruję na mózgowe porażenie dziecięce, poruszam się na wózku i o balkoniku. Od października 2021r. rozpoczęłam studia w Krakowie. Staram się być samodzielna tak, jak każda zdrowa osoba. Dzięki zebranym środkom mam szansę na systematyczną rehabilitację, która przynosi tak bardzo przeze mnie oczekiwane efekty. Bez odpowiedniej rehabilitacji nie miałabym szansy na samodzielne funkcjonowanie, a jest to dla mnie bardzo ważne. Pomożesz mi?

W 2012 r. spadłam z dużej wysokości, wskutek czego jestem sparaliżowana od pasa w dół. Postanowiłam, że się nie poddam, przecież tak bardzo lubię tańczyć, tak bardzo chcę być mamą. To drugie marzenie już się spełniło. Mam cudowną córeczkę i męża, czyli najlepszą motywację do walki o powrót do sprawności, dlatego też będę walczyć do skutku. Pierwsze kroki z pomocą balkonika już udało mi się postawić. Staram się być jak najbardziej samodzielna. Mam jeszcze jedno małe marzenie – zakup dostawki rowerowej do wózka inwalidzkiego, by móc jeździć razem z Córką. Pomożesz mi je spełnić?